Uludağ

/
3 Comments
Geçen gün iş çıkışı serviste iken, göz yanılması oldum ve uzakta bir dağ gördüm sandım. Birden Uludağ'ı özlediğimi farkettim. Bir Bursalı olarak, dağa sadece 1 kere çıkmışımdır. O da zirvesine, feci bir fırtınada, yürüyerek, resmen hayatım pahasına :)

Ama dağın eteğinde büyümek ayrıydı. Oldukça arkaik bir his taşıdığını düşünüyorum. Hayatımın belli rutinleri, o coğrafi oluşumun etrafında dönmüştü: Uludağ'a ilk kar yağdığında, dağdan soğuk rüzgarlar esmeye başlardı ve bu kar kalkana kadar rüzgarlar içimizi titretecek demekti. Kalın paltolara veda etmek, dağın en ucundaki beyazlık erimeden pek mümkün olmazdı. Balkonda çay içer, sohbet ederken ağır oturaklı manzaramızdı. Hayat Bilgisi dersinde Uludağ'ın zamanında bir volkan olduğunu öğrenmekse(zamanında = zilyon yıl kadar önce) çocukken rüyalarımda lavlarla cebelleşmeme sebep olmuştu bir süre.

Uludağ'ın insanın arkasında olması iyidir. Gayet iyidir... Kızılderili çocuğu gibi, koca bir coğrafi ögenin himayesinde büyümek, bence çok havalı birşey :)

Bir de, Uludağ'ın bana hatırlattığı birşey var ki, tekrar o kılıklar moda oldu diye komik bir fotosunu bile koyamadım şuraya: Sömestr tatilinde dağa gelmiş "İstanbulluların" şehir merkezindeki İskender'e inişleri. O taytlarının üzerine çektikleri kürklü ayu ayağına benzer botlarla, İskender önündeki uzun kuyrukta sıralarını bekleme çileleri. Dağ kıyafetleriyle şehire inmekten utanmaları (ya da utanmamaları).


You may also like

3 yorum:

marieantonia dedi ki...

Uludağ'ın zirvesine çıkma macerasında beraber olduğumuz için mutluyum :) Geçende bir iletişim eğitiminde, mesaj kaygılı bir anımızı anlatmamız istendi. Senin de adını vererek bu Uludağ zirve maceramızı ve birbirimize nasıl güç verdiğimizi anlattım. Kızlar kikirdedi doğaya ve erkeklere kafa tutuşumuza, erkekler de "aman ne gereği var feminizmin şimdi pazar pazar" der gibi baktılar :) Ah ne iyi etmişsin de beni de gaza getirmişsin diyorum hala :)

marieantonia dedi ki...

Bu arada yorum yazma işi iyiymiş, kendi bloguma yazı yazmaya üşenen / vakit yaratmayan ben, senin her yazına yorum yazıp hazıra konuyorum oh ne güzel ehehehe :P

Yazmak iyidir... dedi ki...

Canımcım, Uludağ zirve maceramız gerçekten inanılmazdı. İçimizden nasıl bir güç çıktı, ben anlamadım. İyi ki pes etmedik, iyi ki!!!!
Bunu yazacam ben.

İzleyiciler