yazmak iyidir...

Bu öğlen 3 saat boyunca koltukta miskince yatarken Miço ile, aslında sadece koltukta miskince yatmıyor, cesaretimi topluyordum: tırnaklarını kesebilmek için. Uzun bir kendini telkin etme, yapabileceğine inanma, eskiden tırnaklarını kestiğim anları gözümün önüne getirerek konuyu görselleştirme çalışması yaptım :) Tırnakları neden kesmek gerekiyor: 1. Yeni traşlatıp cilalattığım parkenin üzerindeki deriiiin çizgiyi görünce insanın içi gidiyor, evdeki o toz ve tiner kokusuyla geçen günleri hatırlayıp. 2. Yumru için veterinere gideceğiz ve Miço tabii ki veterinerde hepimizi paralayacak. Bari kısa tırnaklara maruz kalalım dedim. Bir de sabah sabah Dog Whisperer izlemiş ve hayvan profesyonellerinin işlerinin sahipler tarafından kolaylaştırılması gerektiğine karar vermiştim.

Bugün mü gitsek yoksa yarın eşim çalışmıyorken birlikte mi gitsek derken, şansım döndü, yarın hep beraber gidiyoruz. Çünkü korkuyorum: Kötü bir haber olursa kendi başıma almak istemiyorum ve kan alma vs gibi durumlar olursa da yine yalnız olmamayı tercih ederim.
Şimdi Miço tatlı tatlı öğlen uykusunu alıyor. Ben de gerginliği yarına ertelemiş biri olarak kuaföre gidip ellerimi ayaklarımı bakıma alacağım, biraz rahatlayacağım. Akşam dışarıda eşimin dönüşünü kutluyor olacağız bir aksilik olmazsa.


Uzun Not: Joanna Godard'ın blogundan güzel bir aktivite. NY'ta etekle bisiklet süren Danimarkalı kadının polis tarafından durdurulmasından sonra, etekle bisiklet sürenlerden güzel bir eylem. Özgürlükler için! Go team riding-bikes-while-wearing-skirts!

Kısa Not: Sivas Katliamı'nı unutmadık! Çok çok acı....