Denial

/
0 Comments
Babaannem vefat etmiş olamaz. Hayır, o ölmüş olamaz. Yani olabilir tabii, bayağı yaşlı bir insandı. Ama o olamaz. Şimdi evinde, güzel güneşli bir akşam üzerinde, pencere kenarında oturuyor olmalı. Ya da arka balkonunda. Belki arka balkona kadar zar zor yürümüştür. Bastonuna tutuna tutuna. Telefonla arasam şimdi, yetişemez. Uzun uzun çaldırmak gerekir. Ama duyar. Gelir.

Evinde sessiz, bir kuş gibi, oturuyor olmalı. Yılların yalnızlığı ile. Ama kabristandaki kişi o olamaz. İkisi tamamen farklı varlıklar, asla kafamda birleşmiyorlar. Kabristandaki kişiye de çok ağladım, çok dua ettim, onu da sevdim, saygı duydum. Ama babaannem evindeydi o sırada, bizi bekliyordu. Bekletmemek lazımdı.

Hep oradaydı o. Hep uzun akşam üzeri ışıkları evine süzülürken orada. Bazen mutfakta, bazen salonda çayını karıştırırken, çorabını çekiştirirken, 'yelek giiiiy' derken. Hep vardı. Mantı sıkarken, gülerken, pazara giderken, masaya yaslanırken, 'hadi ör örgünü' derken... Aksi na-mümkün. Her existence can not be undone.

Bilal Bey olsa 'çalışmak' derdi buna. 'Çalışmak' için hep tuhaf zamanlar seçiyor zihnim. Bugünkü muhteşem sabah ve öğleden sonrayı seçmesi gibi. Her banyo yapışımda çalışması gibi... Banyolar tuhaflaştı. Hep ağlayarak çıkıyorum. Adı 'banyo' olan oda, benim için gitgide depresif bir yer halini almaya başlayabilir.

İnsan kedisine bakarken iki büyük annesini de nasıl anımsayabilir. Bunu tuhaf bulup beni dışlamayın, internet camiası ve sevgili kuzenlerim. Ama Miço'nun camdan usul usul bakması yok mu... Garip evrensel bir durum var o halinde... Anlatmayı beceremem ki.

Durumu yok saymak nereye kadar işi götürürse oraya kadar gideceğim. Bir de ağlamalar var tabii, onlar apansızın geliyorlar.

Not: Yayınlayıp kaldırıp, şimdi tekrar yayınlamayı düşünüp muhtemelen tekrar kaldıracağım bir post bu. Duygularım her gün değişiyor, Kandil gecesi de zor geçti. Blog her zaman benim için terapötik bir alan oldu, ya da hep öyle olmasını istedim, ihtiyaç duydum. Mahremiyet kaygım olmasa her şeyi yazardım, okuması da ilginç olurdu eminim...

Şimdi ilginç birşey yaşamıyorum tabii. Ama bu duyguları nereye nasıl koyayım bulamıyorum. Anlatmak aktarmak azaltmak istiyorum. Yazdıktan 5 dakika sonra, gelmiş geçmiş en ergen en saçma yazıyı yazdığımı hissediyorum. Sonra madem içimde tutayım diyorum, susuyor, duruyor, gene geliyor, beni ters köşe yapıyor.

Belki saçmalamamı umursamaz kimse ha?! Gerçi anlatmakla biter mi o da belli değil bişe.


About Post Author

Morbi leo risus, porta ac consectetur ac, vestibulum at eros. Fusce dapibus, tellus ac cursus commodo, tortor mauris condimentum nibh, ut fermentum massa justo sit amet risus.

You may also like

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

İzleyiciler

About

Popular Posts

  • Güzel ve Çirkin
    Dün gece TV'de zaplarken birden tanıdık bir figür gördüm ve koltukta hoplayıp zıplayarak eşime kanalda durmasını söyledim. Kimdi dersini...
  • Kediler ve Lakaplar
    Kedimizin ismi kolay ve anlaşılır, ama yine de sürüsüne bereket lakabı var. Paylaşmak istedim. İşte Miço'nun lakapları: Miçoma (Alman ar...
  • Kedi Aşıları
    Şu an çok moralim bozuk. Miço'nun sırtında 5 gündür sebebini bilmediğimiz bir yumru var ve henüz hiç inme belirtisi göstermedi. İlk fark...
  • Gelinliğe Nasıl Sığamadım?!
    Her yerden bu tip hikayeleri duyarız ama asla başımıza geleceğini düşünmeyiz değil mi... Ben de düşünmemiştim. Kuzenim evlenirken aceleci ye...
  • Hörli Börli
    Sabah kalktım, birkaç iş yapsam iyi olur aslında ev için vs dedim. Aman Allaahım, meğer yapılacak ne kadar çok şey varmış!!! Önce Jotun'...
  • Bir El Atıverin
    Az sonra anlatacağım kedi kapısı meselesini dikkatle dinleyen (ama ne yazık ki pek anlayamayan) Miço Ey sevgili blog camiası! Kedili blog ca...
  • Karantinanın 44. Günü
    Pazar sabahı 7'de alarmım çaldı. Her gün 7'ye kurulu zaten. Hala. Karantinaya girerken nasılsa birkaç hafta sürer, uyku düzenim...
  • Trinom
    Amanın mimlendim :D Öykücü beni mimlemiş. Önce kendi mimlerimi yazayım. Yalnız bu insanların daha önceden mimlenip mimlenmediklerini, hatta...
  • Petek Pastanesi a.k.a. Cake Boss
    Yeni yıla eşimin ailesi ile İskenderun'da girdik. Bu yıl ne Aralık başındaki doğum günümü ne de yeni yılın gelişini idrak edebildim. Doğ...
  • Parmakizi
    Kendi işaretimi koymalıydım. Bu süreçte, kontrolün elimden kayıp gitmesini izledim aylarca. Sesimi çıkarmadım, herkesin isteklerini kabul et...

Bunlara da bakarım

Tümünü Göster