yazmak iyidir...

Şöyle bir sözü olduğunu duymuştum vakt-i zamanında:
"Yazabiliyorken masadan kalkarım, tıkandığım zamanlarda değil."

Zihnimin derinliklerine böyle bir stil işlemiş. Belki Hemingway böyle birşey söylemedi, belki benzer birşey söyledi ama bana böyle geçti. Özetle, ne zaman birşey yaparken tıkansam, aklıma gelir. Tam masadan kaçacakken, kalıp sorunu çözmemi sağlar.

Masadan "yazabiliyorken" kalkarsanız, döndüğünüzde devam edecek bir noktanız olur. Ama "tıkanıklığı" gidermeden kaçarsanız, döndüğünüzde mevzu aynı sıkıcılığı ile orada duruyor olacaktır.

Çocukken aklıma yapışan ve üzerinde tuhaf uzun çocuk saatleri boyunca düşündüğüm, sonra bir gün birşey yaparken dank! diye ne demek istediğini anladığım bir laf. Şimdi yan tarafta aslında birşey yapmaya çalışıyordum, mola vermek istedim, yine aklıma geldi. Ama gördüğünüz gibi bu sefer kaçtım çünkü buraya yazıyorum :P

PS: Quotes yazarak birkaç arama yaptım, o söze en yakın bu çıktı karşıma. Belki de yanlış anlayıp kendimi mi kandırdım yıllar yılı :) Ama güzel bir yol, hoşuma gidiyor buna kanmak. Çalışmaya devam etmek için Hemingway'i düşünmek :)

"I learned never to empty the well of my writing, but always to stop when there was still something there in the deep part of the well, and let it refill at night from the springs that fed it."