yazmak iyidir...

Evde bir fauna var. Büyükçe bir fauna. Ben ki topraktan uzak bir çocuk değildim, hayatımda görmediğim tuhaflıkta ve boylarda böcekle karşılaştım. Kalabalığız yani bayaa.

Eve geldiğimde oraya buraya kaçışır bir tanesini görünce, evin babası misafir gelince arka odaya kaçar ya, bu ana şahit misafir gibi oluyorum: Hay allah, rahatsız ettik!

Çekine çekine evime giriyorum. Artık ben yokken tekrar başlamak üzere, ne halt ediyorduysalar erteliyorlar. Tabii ki evin o ilk bana misafirperverlik yapmayan bireyini hemen öldürüyorum. Dediğim gibi ,topraktan uzak bir çocuk değildim, böceklere karşı da kendimi savunmasını bilirim.

Onlardan kurtulmak için birşeyler deniyorum. Yavaş yavaş zaiyatlar var ancak kalıcı olur mu bilinmez. Böyle sürerse daha etkili çözümlere başvuracağım. Evime misafirliğe gelecekler varsa bu yazdıklarımı okuyan, şimdiden olabileceklerden dolayı üzgünüm.

Böceği bir yana bıraktım, geçen İskenderun dönüşü duvarda yürüyen o sürüngenlerden çıktı evden. Yavruydu ama kıyamadık. Tahminim şu an E.'ın çantasına saklanmış, Türkiye'yi turluyordur. Hamama da girseydin koçum!

Annemlere pek sürpriz yapmadılar neyse ki. Gene de, lavuklarrr!!!